Wat mag een bedrijfsarts niet doen?

De grenzen van de bedrijfsarts: wat mag hij of zij níét doen?

De bedrijfsarts speelt een cruciale rol in het welzijn van werknemers. Zijn of haar focus ligt op het bevorderen van de werkgezondheid, ziektepreventie en het begeleiden van medewerkers bij ziekteverzuim en re-integratie. Deze adviserende en ondersteunende rol is echter gebonden aan strikte grenzen. Wat mag een bedrijfsarts dan niet doen?

1. Diagnostische handelingen en behandelingen: De bedrijfsarts is geen behandelend arts. Hoewel hij of zij wel medische kennis bezit, is zijn of haar rol niet gericht op het stellen van diagnoses in de traditionele zin of het voorschrijven van medicijnen. Bij verdenking op een specifieke aandoening verwijst de bedrijfsarts altijd door naar een specialist, zoals een huisarts of specialist. Het geven van medisch advies dat verder gaat dan de directe relatie met het werk is eveneens niet toegestaan.

2. Persoonlijke belangen behartigen: De bedrijfsarts dient onafhankelijk te zijn en mag zich niet laten leiden door de belangen van de werkgever of de werknemer. Een onpartijdige houding is essentieel voor het leveren van objectief en betrouwbaar advies. Het verstrekken van informatie aan de werkgever die de privacy van de werknemer schendt, is uiteraard ten strengste verboden.

3. Geheimhouding schenden: De bedrijfsarts is gebonden aan het beroepsgeheim. Alle medische informatie die hij of zij verkrijgt tijdens het consult, is strikt vertrouwelijk. Delen van deze informatie met derden, zonder uitdrukkelijke toestemming van de werknemer, is een ernstige schending van de privacy en kan juridische consequenties hebben. Uitzonderingen bestaan enkel in wettelijk vastgestelde situaties, zoals bij een meldingsplicht voor bepaalde ziekten.

4. Over de grenzen van de expertise gaan: De bedrijfsarts heeft een brede medische kennis, maar is geen specialist op alle gebieden. Het geven van advies buiten zijn of haar expertisegebied is onverantwoord. Bij complexe of specialistische vraagstukken moet hij of zij altijd verwijzen naar een gepaste specialist.

5. Druk uitoefenen: De bedrijfsarts mag geen druk uitoefenen op de werknemer om eerder terug te keren naar het werk dan medisch verantwoord is, of om bepaalde keuzes te maken. De adviezen dienen altijd in het belang van de gezondheid en het welzijn van de werknemer te zijn.

6. Onvoldoende informatie verstrekken: De bedrijfsarts is verplicht om de werknemer en de werkgever duidelijk en volledig te informeren over de bevindingen en adviezen. Het achterhouden van relevante informatie is ontoelaatbaar.

Kortom, de bedrijfsarts heeft een belangrijke taak in het creëren van een gezonde en productieve werkomgeving. Maar zijn of haar rol is duidelijk afgebakend. Het respecteren van deze grenzen is essentieel voor het behoud van vertrouwen en het waarborgen van de kwaliteit van de zorg. Twijfelt u over de rol van uw bedrijfsarts? Raadpleeg dan de richtlijnen van de Nederlandse Vereniging van Bedrijfsartsen (NVAB).